کشورهای عضو بریکس، شامل برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی، امارات، ایران، مصر، اتیوپی و اندونزی، به دنبال کاهش وابستگی به دلار آمریکا و تقویت همکاری‌های اقتصادی هستند. در این راستا، پیشنهاد ایجاد یک ارز مشترک مطرح شده است، اما کارشناسان معتقدند که اجرای سریع آن غیرعملی خواهد بود. گری اسمیت، مدیر پورتفولیوی Columbia Threadneedle، می‌گوید که یک نظام نرخ ارز ثابت اما قابل تنظیم گزینه‌ای منطقی‌تر است. چالش‌های کلیدی این طرح شامل مدیریت نرخ ارز، تنظیم مستمر ارزش ارزها و جلوگیری از آربیتراژ ارزی است. همچنین، رئیس‌جمهور برزیل پیشنهاد ایجاد یک ارز تجاری بین بریکس را داده است که در کنار ارزهای ملی عمل کند، اما این نیز نیازمند تنظیمات دائمی خواهد بود.

از سوی دیگر، برخی از کارشناسان گزینه ارز با پشتوانه طلا را مطرح کرده‌اند، به‌ویژه با توجه به اینکه چین، روسیه و آفریقای جنوبی از تولیدکنندگان بزرگ طلا هستند. اما تجربه تاریخی نشان داده که سیستم‌های مبتنی بر طلا به‌دلیل بحران‌های اقتصادی و نیاز کشورها به چاپ پول در شرایط خاص، ناپایدار بوده‌اند. در این میان، یوان چین بیشترین پیشرفت را در معاملات بین‌المللی داشته و با توجه به جایگاه چین در تجارت جهانی، احتمالاً به ارز اصلی بریکس تبدیل خواهد شد. با این حال، کارشناسان معتقدند که انتقال کامل از دلار فرایندی زمان‌بر است و ممکن است چندین دهه طول بکشد.