برنامه‌ای است که به کاربر اجازه میدهد تا جزئیات یک بلاک در یک شبکه بلا‌ک چین را مشاهده کند. این اپلیکیشن بعنوان مرورگر بلاک هم شناخته می‌شود.

بلاک چین block chain 

یکی از اصلی‌ترین مفاهیم ارز دیجیتال که بارها با آن مواجه شده‌ایم. این کلمه از کنار هم قرار گرفتن دو کلمه BLOCK و CHAIN به وجود آمده است. در هر بلوک اطلاعات جداگانه‌ای ثبت‌شده و به زنجیره بلوک‌های قبلی اضافه می‌شود. این مفهوم اولین بار با شکل‌گیری ارزهای دیجیتال استفاده شد. بلاک‌چین یک سیستم ثبت اطلاعات و داده است که با رمزنگاری انجام‌شده، امکان هک و دست‌کاری اطلاعات آن وجود ندارد. اطلاعات بلاک‌چین با تمام کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود. درصورتی‌که داده‌ها و اطلاعات موجود در بلاک‌چین به‌صورت عمومی در دسترس باشد به آن PUBLIC BLOCKCAHIN می‌گویند.
در جامعه سنتی، ما برای انجام یک تراکنش پولی باید از یک واسطه همچون بانک‌های دولتی و خصوصی استفاده کنیم؛ اما، بلاک چین این امکان را به خریداران و فروشندگان (ارسال کنندگان و دریافت کنندگان پول دیجیتال) می‌دهد تا به‌صورت مستقیم و بدون واسطه و حضور یک شخص ثالث، با هم در ارتباط باشند و ارزهای دیجیتال را معامله کنند.
به این شکل از انجام تراکنش، مکانیزم «همتا به همتا» گفته می‌شود.فناوری بلاک‌چین از رمزنگاری برای افزایش امنیت در خرید و فروش ارز دیجیتال و حتی تبادلات استفاده می‌کنند. برعکس سیستم‌های بانکی که دارای یک موقعیت مشخص و به اصطلاح، متمرکز فعالیت می‌کنند، مرکز داده‌ای که شبکه‌های بلاک‌چین در آن قرار دارند، به‌طور کامل غیرمتمرکز بوده و در سراسر جهان توزیع شده‌اند. به محل نگه‌داری و حفظ اطلاعات بلاک‌چین‌ها، «دفتر کل توزیع‌شده» گفته می‌شود. دفتر کل توزیع شده برای تمام اعضای حاضر در شبکه و با جزئیات کامل، قابل دسترسی است و حتی جزئی‌ترین تغییرات در تبادلات، برای همه به صورت شفاف قابل مشاهده و بررسی است. در واقع این شبکه زنجیره‌ای از رایانه‌هایی است که درستی تراکنش‌های صورت گرفته بین کاربر اول و کاربر دوم را بررسی و تایید می‌کنند و پس از تایید آن، اطلاعات تراکنش به بلاک‌چین اضافه می‌شود.
تمامی داده‌ها در شبکه بلاکچین در ساختاری تشکیل شده از «بلوک‌ها» (Blocks) وارد پایگاه داده می‌شوند. هر بلاک در ادامه بلاک قبلی شکل گرفته شده و شامل اطلاعاتی است که آن را به بلوک قبلی متصل می‌کند. با توجه به این‌که این بلوک‌ها با کمک اطلاعاتی به یک‌دیگر متصل هستند، بنابراین می‌توان گفت که یک «زنجیر» یا «چِین» (Chain) را تشکیل می‌دهند که در آن، بلاک‌ها به ترتیب ساخت در کنار هم قرار می‌گیرند. اولین بلاک شبکه که قبل از آن، بلاک دیگری وجود ندارد، «جنسیس بلاک» نام دارد.
ساده‌ترین تعریف برای بلاک چین، یک «فهرست دیجیتالی توزیع‌شده» (Described as Digital Ledger) است.
برای درک بهتر ساختار زنجیره بلوکی، به این مثال دقت کنید.
فرض کنید که دو ستون بر یک برگه رسم شده است. شما هر اطلاعاتی که می‌خواهید نگهداری کنید را در سطر اول ستون اول بگذارید. داده‌ی داخل این سلول، طی فرآیندی محاسباتی تبدیل به یک کلمه جدید با دو حرف می‌شود. این کلمه در ورودی بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این حالت، هر تغییری در سلول اول، منجر به تغییراتی در سلول بلوک دوم و تا انتهای زنجیره می‌شود.
فناوری بلاکچین و کاربردهایش، بی‌شمار و بی‌نظیر است و به‌طور تقریبی می‌تواند در هر چیزی و هر صنعتی که تراکنش پذیر است، مثل تبادل پول، کالا یا املاک، به کار برده شود.